Jak zachęcić dziecko do pływania?
Warto pamiętać, że wiele ćwiczeń, które konieczne są dla właściwego poruszania się w wodzie dziecko może wykonywać w domowej wannie. Chlapanie, wdmuchiwanie powietrza w wodę przez słomkę czy rurkę, czy tzw. robienie dziurek, to proste czynności, które dobrze wpływają na poprawę krążenia oraz pojemność płuc dziecka, a tym samym wzmacniają jego zdolności oddechowe. Zwróćmy również uwagę, że dziecko trzyletnie nie nauczy się od razu pływać określonym stylem, ponieważ nie posiada odpowiedniej koordynacji ruchowej. Dzieci takie pływają zazwyczaj w rękawkach tzw. pieskiem – przebierając rękami i nogami w wodzie, utrzymując się w ten sposób na powierzchni. Doświadczony instruktor pływania powinien być w stanie ocenić, kiedy dziecko może zacząć się uczyć określonego stylu pływania, jednak najczęściej naukę taką zaczyna się gdy dziecko jest nieco starsza (5 – 6 letnie).
Aby przygotować dziecko do samodzielnego pływania i ułatwić mu oswajanie się z wodą należy również pamiętać o kilku prostych zasadach. Nie można złościć się na malucha jeżeli na początku boi się on wody i nie czuje się zbyt pewnie na pływalni. Skupiaj się raczej na tym, jak zachęcić go do nauki. Dobrym sposobem może być oglądanie zabaw dzieci w basenie czy brodziku z trybun albo wspólne oglądanie zawodów pływackich czy w skokach do wody w telewizji. Doskonale w roli motywacji do podjęcia wysiłku nauki pływania sprawdzają się również bajki i historyjki o zwierzątkach, które dobrze pływają.
Czasami duże, zatłoczone pływalnie onieśmielają dziecko. Dlatego, jeżeli widzisz, że twoja pociecha boi się iść z Tobą na basen i np. kurczowo trzyma Cię za rękę pomyśl o tym, aby znaleźć jakąś mniejszą i mniej zatłoczoną pływalnię, na której dziecko będzie się czuło bardziej pewnie.
W nauce pływania może pomóc fachowa opieka instruktora. Stąd przed wykupieniem karnety, czy podjęciem decyzji aby uczęszczać na konkretny basen, dobrze jest zorientować się czy istnieje na nim możliwość pracy z instruktorem oraz czy ma on odpowiednie kwalifikacji i doświadczenie w uczeniu małych dzieci. Zwróć również uwagę, czy podczas zajęć z instruktorem rodzic może towarzyszyć dziecku w basenie. Pozwala to po pierwsze, upewnić się odnośnie bezpieczeństwa i jakości prowadzonych przez instruktora zajęć; po drugie, pozwala nam wspierać naszą pociechę i kontrolować proces jej oswajania się z wodą. Również od instruktora powinien zależeć sposób i moment pierwszego zanurzenia głowy w wodzie. Doświadczony nauczyciel będzie wiedział jak poradzić sobie ze strachem dziecka i jak przekonać je do tej czynności, minimalizując stres i niechęć malucha. Po zakończonych zajęciach z instruktorem możesz się go również poradzić, jakie ćwiczenia może dziecko wykonywać w wannie, a które pomogą małemu pływakowi w szlifowaniu swoich umiejętności.
Gdy maluch już oswoi się z wodą możesz zacząć uczyć go samodzielnie. Najprostszym sposobem jest podtrzymywanie go za brzuszek na powierzchni wody i instruowanie jakie ruchy ma wykonywać nogami i rękami aby utrzymać się na powierzchni. Gdy dziecko nabierze już wprawy można próbować pozwolić mu płynąć samodzielnie. Początkowo jednak powinny to być nieduże odległości i pod baczną opieką rodzica, tak aby w każdej chwili mógł on złapać dziecko i nie pozwolić mu się całkowicie zanurzyć. Pomocne w nauce są również wszelkiego rodzaju dmuchane zabawki, pływaki i koła. Jednak warto pamiętać, że mniejsze rekwizyty, jak np. piłeczki, dają znacznie większe możliwości wspólnej zabawy.
Rodzic nie powinien oczekiwać, że po kilku wizytach na basenie dziecko będzie mogło swobodnie, samodzielnie pływać. Zarówno oswajanie się z wodą i basenem, jak i sama nauka pływania muszą trochę potrwać. Jednak systematyczne wizyty na pływalni i wprowadzenie zajęć w wodzie do stałego harmonogramu tygodnia dziecka pozwala na stosunkowo szybkie opanowanie podstaw. Gdy już się to stanie potrzebny będzie jedynie trening, o który można spokojnie zatroszczyć się podczas wspólnej zabawy. Wystarczy żeby dziecko odnalazło przyjemność z pływania i przebywania w wodzie, a cała reszta przyjdzie prędzej czy później sama.
