Jak zmienia się dziecko po osiągnięciu trzech miesięcy?

Już na pierwszy rzut oka widać, że dziecko zaczyna nowy okres życia. Przede wszystkim odznacza się to w jego wyglądzie i fizjonomii. Cera jaśnieje, wyostrzają się rysy twarzy oraz zmieniają proporcje ciała malucha. Następuje, typowe dla trzymiesięcznych dzieci, wydłużenie ramion i nóżek oraz zwiększenie obwodu klatki piersiowej, która do tej pory była znacznie mniejsza niż główka dziecka – teraz wszystko to zaczyna się zmieniać. Włoski z tyłu głowy, obecne po urodzeniu, najprawdopodobniej już się wytarły (konsekwencja spędzania większości czasu leżąc na plecach) i zaczynają odrastać nowe – zdrowsze i twardsze.

Dzieci zdobywają w tym wieku również ważne umiejętności motoryczne, jak np. podejmują pierwsze próby przewracania się z brzuszka na plecy, co niejednokrotnie im się udaje. Ponadto, dziecko w tym wieku chętnie podciąga się do siadania gdy rodzice podają mu ręce. Pierwsze odruchy chwytania i trzymania stają się natomiast coraz bardziej świadome. Mimo iż dziecko najprawdopodobniej będzie starało się łapać i trzymać wszystko, co znajdzie się w zasięgu jego wzroku, to odruch ten staje się coraz bardziej świadomy i celowy. Nie jest to już zwykłe, automatyczne zaciskanie paluszków wskutek „podrażnienia” wewnętrznej części dłoni, a celowe działanie stanowiące najprostszy sposób poznawania i mierzenia się z otaczającym malucha światem. Maluch powinien zacząć również podpierać się rękami, bądź przedramionami. Ta zwiększona aktywność ruchowa powinna dodatkowo wzmocnić czujność rodziców. W okresie tym nie można już dziecka zostawić samego na kanapie, ponieważ może ono próbować samodzielnie zmienić pozycję i np. spaść.

Trzeci miesiąc życia, to również okres zwiększonej uwagi z jaką maluchy zaczynają śledzić otoczenie. Wzrost umiejętności poznawczych przejawia się coraz częstszym wodzeniem oczami za ulubionymi zabawkami i rodzicami, nawet gdy Ci są stosunkowo daleko od dziecka. Na początku trzeciego miesiąca dziecko potrafi już skupić wzrok na zabawce znajdującej się nawet trzy metry od siebie, a pod koniec tego okresu dystans ten zwiększa się do nawet pięciu czy siedmiu metrów. Również płacz dziecka staje się bardziej zróżnicowany. Oczywiście, maluch nie potrafi jeszcze jednoznacznie sygnalizować co mu dolega, jednak rodzice, którzy znają swoje dziecko najlepiej, potrafią już w miarę precyzyjnie rozróżnić, kiedy dziecko płacze z głodu a kiedy ze złości. Podobnie mimika dziecka staje się świadoma i możliwa do w miarę jednoznacznego zinterpretowania. Przykładowo, śmiech oznacza radość, mrużenie oczu czy ich zamykanie to znak zaniepokojenia. Dlatego można nawet powiedzieć, że trzymiesięczne dziecko zaczyna już rozwijać pierwsze umiejętności niewerbalnej komunikacji z rodzicami, zaczyna się rozmowa bez słów, która buduje i utrwala więź między maluchem a rodzicami.

Mimo wielkich podobieństw, jakie cechują większość dzieci w wieku trzech miesięcy, istnieją również znaczne między nimi różnice. Najczęściej zauważalną jest różnorodność trybów życia poszczególnych maluchów. Jednym dla właściwego funkcjonowania wystarczy jedynie trzygodzinna drzemka po obiedzie, pozwalająca a regenerację sił na dalszą część dnia. Inne potrzebują znacznie więcej snu i w dalszym ciągu przesypiają 5 – 6 godzin w ciągu dnia. Jedne śpią w nocy całe 8 godzin bez problemu; inne budzą się co 3 – 4 dopominając jedzenia. Częstotliwość karmienia również jest zależna od indywidualnych preferencji dziecka. Jedne jedzą więcej ale rzadziej, co najczęściej wystarcza aby mogły spokojnie przespać noc, inne jedzą znacznie mniej ale za to domagają się częstszego karmienia. Nie można jednak wskazać na jakieś ogólne reguły, którymi byłoby to podyktowane. Są to ogromnie indywidualne sprawy.

Warto jednak pamiętać, że niezależnie od charakteru i osobowości dziecka warto skorzystać ze zwiększonych tendencji poznawczych malucha. Warto do niego mówić i uśmiechać się, gdyż dziecko w tym wieku chętnie słucha i naśladuje zarówno mowę jak i ekspresję pozajęzykową rodziców. Przy odrobinie nauki i treningu, będzie już w stanie zacząć gaworzyć, a później powiedzieć po raz pierwszy „mama” czy „tata”.

Rodzice maluchów powinni zawsze pamiętać, że pomimo statystycznych wskazań, że np. dziecko w wieku trzech miesięcy już przewraca się z brzuszka na plecki, rozwój malucha to sprawa wielce indywidualna. Wiele umiejętności dziecko opanuje wolniej, ale inne zdecydowanie szybciej od rówieśników, stąd najważniejsze jest dokładne obserwowanie dzieciaka oraz nauczenie się jego specyficznych sposobów komunikowania się i zwracania uwagi na własne potrzeby. Pozwoli to na właściwe odniesienie się do nich oraz reagowanie, jeżeli będzie to wymagane.