Konstruktywna krytyka

Główne zasady takiej krytyki zawierają się w tym, że jest ona zawsze skierowana na coś konkretnego - zachowanie lub działanie innej osoby. Z zasady, często staramy się wyrzucić poprzez krytykę negatywne emocje, opisując osobowość innych osób jednak taktyka ta nie jest najlepsza. Oznacza to, że można krytykować, na przykład zachowania, nadużycia, zaniedbania. Jeśli twoim celem nie jest tylko nieustanne wszczynanie kłótni, ale także dążenie do pozytywnych zmian w stosunkach rodzinnych lub w zachowaniu partnera, powinnaś nauczyć się krytykować poprawnie.

Co do zasady, jeśli pojawi się problem należy zadać sobie szczególnie po kłótni pytanie o to czy była ona konstruktywna i czy rzeczywiście była potrzebna, to znaczy czy nie można było rozwiązać pojawiającego się problemu w inny sposób. I byłoby miło pomyśleć, czy warto prowadzić nieprzyjemne rozmowy, jeśli można to zrobić bez tego negatywnego akcentu. Aby skutecznie i bez negatywnych emocji podejmować czasem bardzo uzasadnioną krytykę konieczne jest przestrzeganie reguł skutecznej i konstruktywnej krytyki. Przede wszystkim należy odwoływać się do konkretnego przypadku i zachowania, nie używać argumentów ad personam, ale dotyczących określonego zachowania, nie należy także podejmować krytyki opartej na negatywnych emocjach, ponieważ prawie pewnym jest, że doprowadzi ona do niechcianej kłótni. Należy także podczas krytyki odwoływać się do tego jak można naprawić lub zmienić niechciane zachowania lub działania, czyli pokazywać innym możliwości pozytywnej zmiany oraz jej oczekiwany kierunek.

Jeśli zaczniesz o rozmowę, nie zapomnij, przede wszystkim zwrócić uwagę na stan rozmówcy. Jeśli jest zły lub bardzo zmęczony, twoja nawet najbardziej pozytywna i zgodna z zasadami krytyka ma niewielkie szanse na sukces. Wszystko, co powiesz będzie postrzegane, jako sprzeczne i denerwujące. W tym przypadku najlepiej jest przełożyć taką rozmowę na inny termin, kiedy obie strony będą wypoczęte i niezaangażowane w inne „ważniejsze” sprawy.

Próby sprowadzenia jakiegoś tematu do poziomu żartu są zazwyczaj niesamowicie denerwujące zwłaszcza dla kobiet, wydaje się, bowiem, że druga osoba stara się zbagatelizować problem. W rzeczywistości, zwykle lepszą reakcją jest spokojny i przyjazny nastrój mężczyzny, jak i jego pragnienie, by nie wszczynać kłótni, ale spokojnie porozmawiać. Jeśli uważasz, że twój partner zbyt często żartuje w odpowiedzi na krytykę, powinniście przede wszystkim starać się dyskutować spokojnie i bez gniewu. Wytłumacz mu, że chcesz zobaczyć, jego poważnie podejście i to, co na prawdę myśli o tym, co mówisz, o waszym problemie.

Jak krytykować?

To w jaki sposób wyrażamy nasze niezadowolenie, zaczerpnięte zostało z naszych doświadczeń z dzieciństwa. Jeśli przypomnicie sobie swoje własne dzieciństwo, można sobie wyobrazić, jakiego rodzaju zachowania związane jest z naturalnym dziedzictwem otrzymanym we wczesnym dzieciństwem. Dobra krytyka powinna być skierowana bezpośrednio do osoby, której dotyczy. Tych, którzy lubią generalizować łatwo nauczyć używania terminów "zawsze", nigdy ", "Już dawno zauważyłem", "dobrze mnie moja mama ostrzegła." I często mówią: "w Twojej rodzinie wszyscy są."

Nie ma sensu krytykować "ogólne" i w sposób zgeneralizowany, bo twój partner usłyszy, że nie lubisz go w ogóle, w całości i za wszystko go krytykujesz, za to, jaki jest. Uogólnia krytyka jest nieuzasadniona jest pewnego rodzaju atakiem, po prostu jeśli nie jesteś zadowolona z jakiegoś nawyku, na przykład nie zamykania pasty do zębów, powiedz o tym. Nie ma potrzeby, by zacząć mówić o niechlujstwie, o tym, że nigdy Cię nie słucha. Łatwiej będzie dla wszystkich, jeśli powiesz, nie zapomnij zakręcić pasty, bo jak tego nie robisz pasta wysycha. Proste i konkretne, prawda?

Właściwie podjęta krytyka nie powinna być zbyt emocjonalna. Jeśli jesteś zła, to lepiej się do tego przyznać i powiedzieć otwarcie o swoich emocjach, gdyż na pewno i tak wyjdą one na jaw, a jak wiadomo nie służą one dobru sprawy. Kiedy już zdążymy się uspokoić, możemy dyskutować o rzeczywistym przedmiocie naszych emocji, o tym, dlaczego nie jesteś zadowolona, co ci się nie podoba, jaką zmianę chcesz zobaczyć po stronie swego partnera.

Krytyka nie powinna być bez znaczenia . Jeśli coś stało poważnego się stało pamiętaj, że twoja krytyka może tylko dolać oliwy do ognia. Dotykamy tutaj nieco innej strony sztuki skutecznej krytyki, o której również nie należy zapominać, krytykowanie, zwłaszcza osoby dorosłej, która jest w stanie rozpoznać swoją winę i wyciągnąć wnioski, nie zawsze jest na miejscu. Czasami uzyskanie uznania winy na głos wobec wszystkich nie ma sensu. Jeśli taka osoba już i tak ma wielkie poczucie winy dodatkowa krytyka nie jest potrzebna. Krytyka nie powinna także koncentrować się na cechach osobistych człowieka, już na pewno i przede wszystkim na jego słabościach.

Aby upewnić się, że słowa krytyki były traktowane przez drugą stronę poważnie i bez urazy, staraj się mówić także o sobie wspólnych interesów. Używaj częściej słowa "my". Wówczas odniesiecie oboje wrażenie, że problem, będzie przedyskutowany w sposób dogłębny i całkowity. Twój rozmówca poczuje, że nie jesteś przeciwko niemu, a wraz z nim, że jest to wasz wspólny problem. Wskazuj przy tym raczej konkretne rzeczy, które ci się nie podoba, a nie "ogólne". Taka strategia pozwala także uspokoić rozmówcę, a nie przysporzyć mu stresu i związanych z nim kłopotów. Nie szydź i bezwzględnie nie staraj się obrażać jej męża. Pamiętaj także, że jedno i to samo można powiedzieć zupełnie innymi słowami, a także innym tonem. Tylko w twojej gestii leży to, aby ludzie poczuli się obrażeni, lub odwrotnie, czuli się twoim przyjacielem, sojusznikiem.

Jeśli wyrażasz swoje pretensje w obecności innych nie trudno jest odkryć, że twoje wysiłki będą daremne . Generalnie mężczyźni są bardzo wrażliwi na krytykę w obecności innych, na narażenie się tak zwanej opinii publicznej. Częstym błędem, który popełniamy my, kobiety, jest za wszelką cenę dążenie do tego by mężczyzna zareagował na komentarz, jest to jednak mało prawdopodobne, aby tak właśnie się stało. Kiedy my kobiety czujemy się urażone i obrażone chcemy cały czas mówić o tym innym. A mężczyźni są bardziej skłonni tolerować obrazę, bez ujawniania swoich uczuć. Zwłaszcza, jeśli krytyka odbyła się przed obcymi.

Tak często bywa, że żona stara się skrytykować męża w domu, kiedy on nie reaguje robią to samo publicznie, jednak reakcja jest zerowa. To samo powtarza się na imprezie, na spotkaniu u znajomych. Mężczyzna jednak zawsze odwraca wzrok, udając, że nie słyszy. W związku z tym można to wyjaśnić na różnie sposoby, a jak wiadomo są one pierwszym krokiem do zrozumienia czyjegoś postępowania. Opcja pierwsza facet jest przekonany, że Twoja krytyka nie jest uzasadniona, i w ogóle nie przyjmuje wobec siebie żadnej krytyki. Opcja druga jest taka, że nadal twoja krytyka trafia w ten sam punkt i możliwe jest, że powinnaś zmienić swoje podejście, albo w nieco inny sposób wyjaśnić Twojemu mężowi czy partnerowi o, co Ci chodzi.