Oswajamy przedszkole
Chyba najlepszym czasem posłanie dziecka do przedszkola jest czwarty rok życia. Wcześniej w wieku około dwóch lat dziecko umie się już bawić ze swoimi rówieśnikami. Kiedy jest mniejsze obserwuje tylko inne dzieci i próbuje je naśladować, ale nie podejmuje z nimi wspólnej aktywności. Na pewno także każde dziecko rozwija się w indywidualny i tylko sobie właściwy sposób jedne z dzieci dojrzewają wcześniej inne później i nie powinniśmy się tym martwić jest to bardzo naturalne. Co do zasady powinniśmy przede wszystkim obserwować rozwój emocjonalny i społeczny naszego dziecka, aby móc zdecydować, kiedy posłać go do żłobka, a kiedy nadejdzie odpowiedni moment, żeby dziecko poszło do przedszkola.
Za odpowiedni moment, aby dziecko mogła pójść do żłobka, można uznać sytuacje, kiedy dziecko w pełni akceptuje, że nie opiekuje się nim mama, ale inna osoba. Dziecko powinno także, jak zostało już wcześniej wspomniane umieć bawić się z rówieśnikami i innymi dziećmi. Czasami czas ten przychodzi już w wieku osiemnastu miesięcy. Dobrze jest, kiedy nasze dziecko jest już, choć trochę samodzielne i Nie korzysta z pieluchy czy pampersa. Zmiana związana z pójściem do żłobka jest zawsze dużo większym wyzwaniem dla malucha niż akceptacja niani. Jest to sytuacja dla malucha szczególna i musimy o tym pamiętać. Wiąże się ona z mnogością ciekawych wrażeń związanych ze żłobkiem, dziecko ma także szansę na poznanie i nawiązanie kontaktów z innymi dziećmi, a także jest szansą nauki komunikacji z dorosłymi, którzy są dla dziecka nowi i obcy. Jednak te szanse na nabycie nowych umiejętności i rozwój wiąże się także z nie lada stresem. Sytuacja ta jest dla dziecka nowa i obca, dziecko nie wie jak będzie w żłobku i czego może się spodziewać w związku ze zmiana swego położenia, dlatego należy go solidnie i dobrze na tą zmianę przygotować.
Szczególna sytuacja jest ta, kiedy mama malucha spodziewa się drugiego dziecka i w związku z tym chce, aby starsze dziecko poszło do żłobka czy przedszkola należy poświęcić na przygotowanie dziecka szczególnie dużo uwagi. W szczególności należy to zrobić przed narodzinami drugiego dziecka, żeby maluch nie pomyślał, że w jakiś sposób jest spychany na margines, odłączony od mamy i zostaje mu ona przez drugie dziecko zabrana. Należy przyzwyczaić malucha do nowego miejsca i nowej sytuacji jeszcze przed tym jak siostrzyczka czy braciszek dziecka przyjdzie na świat.
Oczywiście przed wysłaniem dziecka do przedszkola czy żłobka konieczny jest z naszej strony pewny rekonesans. Jeżeli w żłobku czy przedszkolu, do którego chcemy wysłać jest pora obowiązkowego leżakowania już w domu należy przyzwyczaić dziecko do spania w określonej porze, żeby nie miało problemu z zasypianiem w placówce. Dobrze też, aby na początku mama pobyła trochę z dzieckiem w nowym miejscu, dlatego ważne jest, aby w żłobku czy przedszkolu była możliwość bycia z dzieckiem, tak, aby cały czas miało mamę na przysłowiowym oku. Z pewnością wiedza o obecności mamy pozwoli dziecku na nawiązanie lepszego kontaktu z rówieśnikami i paniami opiekunkami oraz ogólnie pomoże mu do zaadaptowanie się do nowych warunków.
Należy także rozmawiać z dzieckiem o nowej dla niego sytuacji. Najlepiej jest przedstawiać nowe miejsce, jako miejsce zabawy i miłego spędzania czasu,. a panie opiekunki, jako mile pomocne osoby, które naucza dziecko wielu nowych rzeczy. Warto jest także skorzystać z coraz częściej organizowanych przez przedszkola dni otwartych oraz dni integracji przeznaczonych właśnie dla dzieci i rodziców. Dzieci podczas takich spotkań czują się bezpiecznie, ponieważ rodzice sa blisko niech jednocześnie mogą bez lęku poznać nowe otoczenie, panie nawiązać kontakt z innymi dziećmi, pobawić się i spędzić miło czas. Można także, kiedy akurat nie ma dni otwartych przedszkola czy żłobka, które nas interesuje spróbować iść na spacer i poobserwować dzieci bawiące się na ogrodzie placówki, może wychowawczyni wyrazi zgodę aby dziecko pobawiło się chwile z innymi rówieśnikami i w taki sposób spróbowało się oswoić z pojęciem żłobka czy przedszkola. Kiedy już nadejdzie dzień pójścia do nowego dla dziecko miejsca dobrze jest także wybrać się z dzieckiem na wspólne zakupy. Pozwólmy dziecku na samodzielne wybranie kredek, farb czy worka na buty. Na pewno to tez pomoże i będzie krokiem w kierunku oswojenia przedszkola.
Najważniejszy jednak i wysuwający się na pierwszy plan jest kontakt dziecka z rówieśnikami. Aby przyzwyczajać dziecko do tego nowego dla niego sposobu kontaktu i nowej grupy, warto jest sprawdzić czy w pobliżu naszego miejsca zamieszkania są organizowane specjalne spotkania dla mam podczas, których mogą one wymieniać się swoimi spostrzeżeniami na temat wychowania i pielęgnacji malucha. Dzieci w tym czasie pod okiem mam mają czas na wzajemne poznawanie się i uczenia się nawiązywania kontaktu z innymi. Oczywiście doskonałym miejscem na takiego typu aktywności i treningi jest także osiedlowa piaskownica czy plac zabaw. Na placu zabaw i w innych sytuacjach, kiedy dziecko ma możliwość kontaktu i zabawy z innymi dziećmi powinniśmy pozostawić mu pełna swobodę i strać się go bacznie obserwować w zakresie tego czy potrafi nawiązać kontakt, jak się czuje pośród innych dzieci i jakie emocje temu towarzyszą. Należy także obserwować dzicko pod kątem tego czy potrafi pożyczać zabawki innym dzieciom, dzielić się z nimi i współpracować. Jeżeli słabo Ida mu te umiejętności należy go do tego zachęcać, a także strać się z dzieckiem rozmawiać o tych problemach i tłumaczyć mu, że należy się dzielić oraz pozwalać dzieciom, na wzajemne używanie zabawek, ponieważ dzięki temu i ono będzie mogło korzystać z zabawek, których nie ma a maja inne dzieci. Taka postawa uczy dzieci także współdziałania. Należy także obserwować dziecko pod kontem tego czy potrafi ono nawiązywać kontakt z innymi dorosłymi i zgłaszać im swoje problemy. Może to być szczególnie trudne dla dziecka, jeśli nie korzystało ono dotąd z pomocy opiekunki, ale zawsze było pod okiem mamy lub babci. Dziecko może nie umieć zwracać się z problemem do obcej cioci, dlatego należy z nim o tym rozmawiać i zachęcać go do tego, że może powiedzieć o swoim problemie nie tylko mamie, ale innej dorosłej osobie. Należy także zwracać uwagę na to jak dziecko reaguje na sytuacje propozycji zabawy czy aktywności wysuwane od innych osób dorosłych. Ważną sferą są także zakazy i reakcje dziecka na to jak inna dorosła osoba, nie mama lub tata mówi, że nie wolno czy nie powinno czegoś robić. Jeżeli dziecko reaguje widocznie lękowo i boi się nowej sytuacji i źle czuje się w obecności dorosłych nie jest w stanie w pełni nawiązać z nimi kontaktu lub po prostu się wstydzi należy zaprosić na popołudniowy podwieczorek koleżanek, która też ma dzieci i pozwolić jej na to, aby przejęła inicjatywę w zabawie z dziećmi. Należy korzystając z obecności innej mamy próbować nie wtrącać się w rozwiązywanie konfliktów między dziećmi czy problemów dziecka i pozwolić mu zwrócić się z tym do swojej koleżanki, w ten sposób dziecko oswoi się z faktem, ze może także pomóc mu w potrzebie inny dorosły nie tylko mama czy tata.