Zapisz na liście zakupowej
Stwórz nową listę zakupową

W czym może pomóc psycholog?

2011-09-13
W czym może pomóc psycholog?

Częstym powodem wizyt rodziców z dzieckiem w poradni psychologicznej są zaburzenia mowy malucha. Mogą one dotyczyć dzieci w różnym wieku: niemowlęcia, które jeszcze nie gaworzy; 2-latka, który ma problemy z wypowiedzeniem pierwszych słów; 3-latka, który nie potrafi złożyć całego zdania a wymawia jedynie pojedyncze wyrazy. Pierwsze kroki, w jednym z powyższych wypadków, rodzice powinni skierować do logopedy, który specjalizuje się w pobudzaniu aparatu mowy u dzieci. Często bowiem przyczyną problemów jest niedostateczna sprawność aparatu mowy, a wtedy wymaga on po prostu wyćwiczenia. Zdarza się jednak również, że zaburzenia mowy mają swoje podłoże psychologiczne, co czyni logopedę bezradnym i zmusza rodziców do szukania pomocy u psychologów i psychoterapeutów. Zaburzenia zdolności mówienia może być objawem poważnych schorzeń psychicznych, jednak najczęściej wynika ze zbyt słabej stymulacji dziecka przez otoczenie, z czego rodzice najczęściej nie zdają sobie sprawy. Dziecko jest po prostu zbyt słabo zachęcane do posługiwania się językiem. Praca psychologa koncentruje się zatem na określeniu najlepszego sposobu stymulacji językowej dziecka oraz opracowaniu planu wzmacniania jego motywacji do intensywnego mówienia.

 

Innym powszechnym przypadkiem skłaniającym rodziców do zaprowadzenia malucha do specjalisty, jest jego dziwne zachowanie. Objawy takie jak wyrywanie sobie włosów, uderzanie głową o podłogę czy obgryzanie paznokci mogą stanowić świadectwo silnego stresu jakiego doznaje dziecko, a z którym nie jest ono w stanie sobie poradzić. Dorośli najczęściej niwelują stres przez różnego rodzaju aktywności (np. spacer czy gorąca kąpiel) dziecko natomiast ma znacznie słabiej rozwinięty mechanizm rozładowywania napięcia emocjonalnego, w związku z czym również znacznie mniej sposobów radzenia sobie z nim. Najczęściej dla zniwelowania niepokojących objawów wystarczy aby rodzice okazywali maluchowi więcej uwagi i cierpliwości. Zdarza się jednak również, że takie „delikatne” metody nie skutkują, stres nie znika a do poradzenia sobie z nim konieczne jest wprowadzenie gruntownych zmian w sposobie życia rodziny czy w stosunku rodziców do dziecka. Jeżeli po zaprowadzeniu w rodzinie zmian zachowanie dziecka się nie zmienia porada psychologa wskazana jest również dlatego, że silne zmiany w zachowaniu dziecka, jak ciągłe kiwanie się czy uderzanie głową o ziemię, mogą stanowić symptom poważnych dolegliwości, np. autyzmu.

 

Często zdarza się również, że dzieci wykazują się nadpobudliwością i nadmiarem agresji. Dziecko bije kolegów i zabiera im zabawki czy podnosi rękę na rodziców wykazując tym samym ponadprzeciętną tendencję do zachowań gwałtownych i nadmiernie „spontanicznych”. Jeżeli takie wybuchy złości są krótkotrwałe, to raczej nie ma się czym przejmować, ponieważ najprawdopodobniej ich przyczyną jest gwałtowny temperament dziecka – może być wrodzony ale często jest to również wynik obserwacji zachowań osób w otoczeniu dziecka. Jeżeli natomiast wzmożona agresja zdarza się często a jej napady trwają wyjątkowo długo warto jest skonsultować się ze specjalistom. U podstaw takiego zachowania może bowiem znajdować się poczucie lęku czy krzywdy, jakie wykształciło sobie dziecko. Rola psychoterapeuty polega zatem na zdefiniowaniu przyczyny niepożądanego zachowania i wyeliminowaniu związanych z nim frustracji i zahamowań. Podczas psychoterapii terapeuta stara się również przywrócić dziecku zaufanie do świata dorosłych oraz wypracować nowe metody radzenia sobie ze stresem.

 

Najczęstszymi przyczynami nieposłuszeństwa i histerycznego zachowania małych dzieci jest brak konsekwencji w reakcjach na zachowanie dziecka ze strony rodziców. Raz ignorują oni jego niewłaściwe zachowanie, innym razem ulegają a jeszcze w innym momencie puszczają in nerwy i stosują kary cielesne. Takie nienakreślenie wyraźnych granic dopuszczalnego zachowania malucha oraz związany z tym brak konsekwentnego reagowania na poszczególne jego zachowania powoduje, że dziecko zaczyna gwałtownie domagać się zaspokajania wszelkich swoich potrzeb, a gdy spotyka się z oporem ze strony rodziców zaczyna „terroryzować' cały dom i dezorganizować życie rodzinne. Pomoc psychologa w takich wypadkach jest często niezbędna. Pomaga przywrócić kontrolę rodziców nad dzieckiem oraz wzbudzić w nim na nowo poczucie bezpieczeństwa i oparcie jakie mogą stanowić jedynie silni i racjonalni rodzice.

 

Wielkim problemem dla malucha może się również okazać pojawienie drugiego dziecka. Reakcja malucha na pojawienie się rodzeństwa może być różna ponieważ łączy w sobie zarówno podekscytowanie i radość, jak i strach i niepewność. Niektóre dzieci okazują swojemu młodszemu bratu czy siostrze wręcz wrogość, traktując ich jako rywala w walce o względy i uwagę rodziców. Często dochodzi do zachowań histerycznych gdy matka bierze na ręce noworodka, bądź do wzmożenia krzyków, gdy ojciec dziecka zajmuje się usypianiem nowego członka rodziny. Może dochodzić również do mniej spektakularnych reakcji na pojawienie się rodzeństwa, są bowiem dzieci, które swoje cierpienie przeżywają skrycie i nie manifestują go w tak gwałtowny sposób. W skrajnych przypadkach objawami nieumiejętności pogodzenia się dziecka z nową sytuacją w domu mogą być moczenia nocne, lęki czy nawet uwstecznienie w rozwoju (maluch przestaje radzić sobie z dawno opanowanymi umiejętnościami). W przypadku wystąpienia takich symptomów dziecko powinno zostać zaprowadzone do psychologa, który odkryje właściwe podłoże zmian zachowania malca i będzie potrafił mu skutecznie przeciwdziałać.

 

Silne lęki i fobie, jak np. strach przed ciemnością i wynikająca z niego niemożliwość zaśnięcia przy zgaszonym świetle, również stanowią częsty powód wizyt u psychologa. Najczęściej wystarczy jedynie kilka rad dla rodziców jak radzić sobie ze strachem dziecka i w jaki sposób można mu zapobiegać. Niejednokrotnie zdarza się jednak, że przyczyna „nocnych strachów” jest złożona i mocno zakorzeniona w podświadomości malucha. Wtedy konieczna jest terapia, która ujawni podłoże problemu i pomoże odzyskać dziecku utracony spokój i poczucie bezpieczeństwa.

 

Rodzice powinni również mieć świadomość, że wizyta u terapeuty nie dotyczy jedynie dziecka ale również ich własnych relacji z maluchem. Dlatego po zgłoszeniu się do poradni psycholog będzie potrzebował porozmawiać z rodzicami i dokładnie ustalić sytuację rodzinną dziecka. Będzie oceniał więź dziecka z rodzicami oraz przeprowadzi szereg badań testowych, które pozwolą na określenie stanu dziecka (najczęściej poprze zabawę, rysunki czy testy typu papier-ołówek). W razie podejrzeń rodziców, iż maluch wykazuje niewłaściwego rozwoju pociechy, psycholog wykona również testy na inteligencje, koordynację wzrokowo-ruchową oraz określające, która półkula mózgowa jest dominująca. Zwykle do uporania się z większością problemów wystarczy maksymalnie kilka spotkań podczas, których zarówno dziecko jak i rodzice dowiedzą się jak samodzielnie mogą przepracować poszczególne problemy. Jednak w przypadku poważniejszych schorzeń konieczna może się okazać psychoterapia.

 

Pokaż więcej wpisów z Wrzesień 2011
Zaufane Opinie IdoSell
4.91 / 5.00 1654 opinii
Zaufane Opinie IdoSell
2024-10-02
Wszystko sprawnie, bardzo szybka wysyłka.
2024-09-18
Polecam sklep
pixel