Kiedy Twój maluch nie może już czekać
Wiele mam, które urodziło przedwcześnie zastanawia się jaka była przyczyna, dlaczego dzidziuś nie doczekał do odpowiedniego momentu czy może ona zrobiła coś nie tak. Rzeczywiście – niestety zdarzają się przypadki, gdy do przedwczesnego porodu doszło po części z winy matki. Kiedy kobieta w trakcie ciąży jest przemęczona, zestresowana czy nie zrezygnowała z papierosów lub alkoholu, niestety ryzyko jest duże. Jednak nawet nieprawidłowa dieta, może spowodować zbyt wczesne pojawienie się maluszka na świecie. Należy więc na ile jest to możliwe, unikać konserwantów i najlepiej jeszcze przed ciążą zacząć przyswajanie kwasu foliowego. Również ciąża bliźniacza niesie za sobą bardzo duże ryzyko urodzenia wcześniaków – mięśnie macicy są wtedy bowiem wyjątkowo obciążone.
Jednak w większości przypadków przyczyną przedwczesnego porodu jest zakażenie bakteryjne dróg rodnych. W tym przypadku niestety nie można się obejść bez zastosowania antybiotyków. Gdy leczenie infekcji zaczęło się zbyt późno lub nie została ona w porę zauważona, mają miejsce kolejne niekorzystne zmiany, a mianowicie zbyt szybki rozpoczęcie skurczów macicy, pęknięcie błony płodowej, a a w konsekwencji odpływanie wód. Wtedy szanse na powstrzymanie porodu są już praktycznie znikome. W przypadku gdy jedynie szyjka macicy rozwiera się zbyt wcześnie czy też skurcze pojawiają się za szybko, ale nie doszło do infekcji, jest jeszcze szansa na powstrzymanie porodu, jednak matka zazwyczaj musi pozostać przez bardzo długi czas w szpitalu, często aż do porodu.
Trzeba zdać sobie sprawę, że dla dziecka każdy dzień w brzuchu mamy jest na wagę złota. Codziennie wykształcają i formują się nowe narządy i dziecko spokojnie i bezpiecznie dojrzewa, aby pojawić się na świecie. Dlatego kiedy poród zaczyna się zbyt wcześnie, jest ono jeszcze zupełnie nieprzygotowane. Dzieci przychodzące na świat nieco przed wyznaczonym terminem ważą zwykle około 2500 gramów, natomiast te urodzone w 25 miesiącu ciąży tylko 500 gramów. Na szczęście nawet tych najmniejszych da się już dzisiaj uratować przy zastosowaniu odpowiednich środków. Takie dzieciaczki muszą jednak spędzić bardzo długi czas w szpitalu, aby móc wreszcie bezpiecznie pojechać z rodzicami do domu.
Duża część organów u nienarodzonych dzieci kształtuje się dopiero w trzecim trymestrze ciąży, dlatego też wcześniaki muszą nadrobić te straty będąc już na świecie. Niestety, aby dostatecznie się wzmocniły potrzebują zdecydowanie więcej czasu niż zajęłoby im to w brzuchu mamy. Ich rozwój nie byłby możliwy bez nadzoru i specjalistycznej opieki lekarzy oraz ciągłego monitorowania funkcji życiowych.
Opieka nad wcześniakiem to dla rodziców prawdziwe wyzwanie. Marzą oni o tym, aby był już z nimi w domu bezpieczny i zdrowy. Jednak początki jego obecności na świecie, to tak naprawdę stała walka o życie. Potem sytuacja zazwyczaj w miarę się normuję, ale rodzice nie mogą spędzać z dzieckiem tyle czasu ile by chcieli i nie mogą dać mu tyle czułości ile potrzebuje. Mimo tego zwykle każdą wolną chwilę spędzają z dzieckiem w szpitalu, choćby patrząc na nie i dotykając w inkubatorze. Inkubator jest jeśli chodzi o wcześniaków naprawdę wspaniałym wynalazkiem. Panuje w nim stała, dość wysoka temperatura dzięki czemu mimo braku tłuszczowej warstwy ochronnej, dziecku nie jest zimno. Ponadto, gdy zajdzie taka potrzeba, rodzice umieszczają w inkubatorze również budkę z dużą zawartością tlenu. Często konieczne jest podtrzymywanie funkcji oddechowych dziecka, poprzez użycie specjalnego urządzenia lub nawet respiratora. Jest też możliwość, aby maluch otrzymywał przez dostosowaną do tego rurkę, lek, który przyspiesza dojrzewanie pęcherzyków płucnych. Wskazany jest również masaż pozwalający na oczyszczenie dróg oddechowych z zalegającej w nich wydzieliny.
Wcześniaki mają również spory problem z przyjmowaniem pokarmów. Układ ssania wykształca się dopiero w okolicach 32. tygodnia ciąży, a synchronizacja połykania z oddychaniem, to zwykle dla malucha zbyt trudny proces. Dlatego niektóre dzieciaczki muszą być karmione poprzez specjalną sondą umieszczaną w żołądku.
Rodzice wcześniaków muszą pamiętać o tym, że są swoim dzieciom bardzo potrzebni. One również chcą otrzymywać ciepło i czułość od strony najukochańszych osób. Nawet inkubator zwykle nie jest przeszkodą, aby na chwilę potrzymać dziecko na rękach. Mało kto zdaje sobie sprawę, że bliskość ciała rodzica, to dla wcześniaka ogromny skarb. Kiedy tata czy mama trzymają je przy sercu, przytulone do swojej piersi, dziecko ma możliwość poczuć ciepło, usłyszeć bijące serce, a ruchy klatki piersiowej rodzica wspierają oddychanie u malucha. Musicie pamiętać, że chwile spędzone w szpitalu są dla dzidziusia wyjątkowo trudne – nie jest ono bowiem przygotowane na tak dużą ilość bodźców zewnętrznych. Tym bardziej, że jeszcze nie jest w stanie przekręcić główki czy odwrócić się na drugi bok. Dobrze, że może przynajmniej w niektórych momentach zamknąć oczy i na chwilę wyłączyć się od zgiełku na zewnątrz.
Bądźcie zatem jak najbardziej czuli dla swojego maleństwa i nie pozwalajcie, aby czuło się samotne. Musicie niestety uzbroić się w cierpliwość i wierzyć, że cała historia skończy się dobrze i już niedługo będziecie wszyscy razem szczęśliwi w domu.
